SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI II ZADANIA

– LEKCJE POZA SZKOŁĄ

               „A więc wyjść w teren…Nie bać się przestrzeni, trudu, mrozu czy niewygód. Dać dziecięcym płucom powietrze pól lasów i sycić słońcem skórę, kąpać w podmuchu wiatru, hartować w ostrym zimowym powietrzu, potęgować siły i zdrowie wszechstronnym ruchem, wzbogacać umysł, kształcić charakter, budzić gorące uczucia do ojczyzny”.

                                                                     Jan Bugajski

I. ZAJĘCIA TERENOWE NA LEKCJACH PRZYRODY

Zajęcia terenowe wpływają w znaczący sposób na wychowanie moralno-społeczne, estetyczne, zdrowotne. Rozszerzają wiedze uczniów o najbliższym środowisku i zachowaniu się w nim człowieka. Organizowałam lekcje w terenie po to, by dzieci od najmłodszych lat poznawali środowisko, w którym żyją, jego walory przyrodnicze, piękno krajobrazu. Dążyłam także do tego aby uczniowie byli emocjonalnie związani ze swoją małą Ojczyzną, troszcząc się o nią i z nią się identyfikując. Podczas zajęć terenowych zwracałam szczególną uwagę dzieci na piękno otaczającej przyrody, roślinność, zwierzęta. Wychodząc z dzieci do parku, na łąkę, nad staw zabierałam aparat fotograficzny, lornetkę, lupy. Przygotowywałam karty pracy i instrukcje, które uczyły celowej obserwacji i umiejętności wyciągania wniosków.  Bezpośrednie postrzeganie faktów, na podstawie których można porównywać i klasyfikować zjawiska, a także formułować wnioski, stanowi często podstawę do samodzielnych dociekań dzieci, tym wartościowych, że wynikających ze wzmożonej aktywności i zainteresowań wyzwalających się zazwyczaj na zajęciach terenowych.

   Zorganizowane przebywanie uczniów poza szkołą uczy współżycia i współpracy w świadomej dyscyplinie, rezygnowania z osobistych pragnień na rzecz całej grupy. Zajęcia w terenie umożliwiły mi bliższe poznanie uczniów.

II. ZAJĘCIA TERENOWE NA LEKCJACH WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

 Każdy nauczyciel wychowania fizycznego powinien pamiętać, że przede wszystkim, jest wychowawcą młodzieży, pedagogiem mającym olbrzymi wpływ na kształtowanie osobowości młodego człowieka. Nauczyciel nie powinien zamykać się w kręgu swojej „ ulubionej’ dyscypliny. Dlatego staram się dążyć do tego, aby lekcje wf-u były urozmaicone, prowadzone różnymi metodami i w różnych formach organizacyjnych. Przykładem takich zajęć są zajęcia terenowe, które pozwalają w krótkim czasie realizować zdrowotne, wychowawcze i sprawnościowe cele wychowania fizycznego. Ćwiczenia terenowe dają dzieciom okazję „wyżycia się” na świeżym powietrzu, przez co realizowane są zadania wzmacniania zdrowia, hartowanie organizmu oraz kształtowanie prawidłowej postawy dziecka wobec kolegów i środowiska.

Ruch w terenie w zetknięciu ćwiczących z przyrodą jest doskonałym bodźcem rozwojowym, regenerującym organizm i pobudzającym siły, dającym przypływ energii i chęci do pracy. Gry i zabawy terenowe to doskonały sposób na poznawanie walorów przyrodniczych terenu, w którym uczniowie żyją na co dzień.

1.     Biegi przełajowe

2.     Gry i zabawy na plac zabaw

3.     Rowerowy tor przeszkód

4.     Gry i zabawy na śniegu

5.     Marsz z kijami nordic walking - majowe popołudnie, pachnące wiosennym bzem przywitało uczestników marszu  piękną pogodą.

30- osobowa grupa składająca się z uczniów, rodziców i nauczycieli naszej szkoły przeszła trasę liczącą około 6 kilometrów. Najmłodsza uczestniczka marszu miała 3 latka. Wędrówkę po zdrowie poprzedziła rozgrzewka. Śpiew ptaków towarzyszył nam całą drogę, zaś powietrze było rześkie i pachniało ziemią. Na zakończenie imprezy rozpaliliśmy ognisko i schrupaliśmy smakowicie przypieczone kiełbaski. Atmosfera pikniku była pogodna i relaksacyjna. Był to jeden z etapów naszego marszu po zdrowie, który powinien trwać całe życie.

6.     Zajęcia na basenie

III. RAJDY ROWEROWE POŁĄCZONE Z LEKCJĄ HISTORII

1.     Rajd rowerowy do Chaty Młynarza.

W Budzisławiu Kościelnym (gmina Kleczew) przy Filii Bibliotecznej funkcjonuje Izba Pamięci Wsi, Młynarstwa i Rolnictwa. Na obiekt ten składa się odrestaurowany dziewiętnastowieczny wiatrak typu kozłowego oraz tzw. Chata Młynarza, w której mieści się biblioteka. Budzisławski wiatrak jest jednym z nielicznych obiektów na terenie Wielkopolski wschodniej, które są udostępniane do zwiedzania. Jego kompletne, oryginalne wyposażenie jest dużą atrakcją dla odwiedzających placówkę turystów. W Chacie Młynarza oraz na zewnątrz gromadzony jest różny sprzęt dawnego gospodarstwa wiejskiego - maszyny rolnicze, drobny sprzęt wyposażenia domostwa. Rajd rowerowy do Skansenu Archeologicznego . Skansen powstał  w miejscu, gdzie wcześniej znajdował się gródek stożkowaty. Gródek był zamieszkiwany przez wiele pokoleń-od końca XIII do połowy XIV wieku. W połowie tego stulecia obiekt został prawdopodobnie spalony w wyniku jakichś walk. W 1973r oczyszczono fosę, zrekonstruowano wieżę, chatę i palisadę na szczycie kopca. Na dwóch kondygnacjach wieży znajduje się niewielka ekspozycja, na której można obejrzeć część odkrytych zabytków. Najwyższe piętro służy jako platforma widokowa. Obok kopca znajdują się dwa szałasy i replika drewnianej kuźni. Całość daje pojęcie jak wyglądała średniowieczna siedziba rycerska.

Wyprawy zakładały realizację celów edukacyjnych, a więc poszerzenie i utrwalenie wiedzy i umiejętności oraz zdobycie nowych wiadomości  w ramach przedmiotów: przyrody, historii, muzyki, techniki - ruchu drogowego.

IV. RAJDY ROWEROWE POŁĄCZONE Z LEKCJĄ PRZYRODY

1.     Rajd  szlakiem ścieżki dydaktycznej „Mrówki” w Powidzkim Parku Krajobrazowym. Trasa wiodła ścieżką przez las i liczyła pięć przystanków:

Przystanek 1- olsy i łęgi. Łęgi to zróżnicowane zbiorowiska roślinne związane z wilgotnymi glebami. Drzewostan łęgu jesionowo-olszowego tworzy olsza czarna z udziałem jesionu i czeremchy pospolitej w niższej warstwie. W warstwie runa mogliśmy zobaczyć zawilce, knieć błotną i niezapominajkę. Siedlisko tego łęgu podlega ochronie w ramach sieci Natura 2000.

Przystanek 2- fauna. Różnorodność siedlisk Pojezierza Gnieźnieńskigo sprawia, że jest tu bogato reprezentowany także świat zwierząt. Z ciekawszych możemy tu zobaczyć kumaka nizinnego, ropuchę zielona, rzekotkę drzewną i traszkę grzebieniastą. Na polach i łąkach oraz w pobliżu gospodarstw gniazdują: bocian biały, dudek, płomykówka.

Przystanek 3-ekosystem jeziora.

W tej części ścieżki zrobiliśmy sobie krótki odpoczynek na brzegiem jeziora. Chłopcy „puszczali kaczki” na wodzie, bawili się w wędkowanie, w chowanego. Oto właśnie chodzi , żeby naukę połączyć z zabawą, a efekty będą dla wszystkich zaskakujące!

Przystanek 4-drzewa i krzewy. Kolejny przystanek na naszej ścieżce dydaktycznej dotyczył rozpoznawania pospolitych drzew i krzewów. Udało nam się odszukać i rozpoznać: sosnę zwyczajną, jesion wyniosły, olszę czarną, brzozę brodawkowatą, topolę osikę i dąb szypułkowy.

2.     Ciąg dalszy poszukiwań „kasztanowych skarbów”. Akcja pod hasłem: „Kasztany zbieramy i frajdę  z tego mamy” nabrała  w naszej szkole dużego rozmachu. Uczniowie, a nawet całe rodziny,  z ogromnym zaangażowaniem zbierają kasztany i przynoszą do szkoły coraz większe ich ilości. Zgodnie  z wcześniejszą zapowiedzią zorganizowaliśmy kolejny rajd rowerowy, którego głównym celem było odnalezienie kasztanowców. Tym razem trasa rajdu wiodła w kierunku Jarotek i Nieborzyna. Nasz instynkt nas nie zawiódł, bowiem w Jarotkach zebraliśmy sporą ilość kasztanów. Mieliśmy też okazję odpocząć nad pięknym jeziorem i podziwiać oraz rozpoznawać elementy naturalnego krajobrazu. Była to zatem doskonała lekcja przyrody.

V. LEKCJE GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ W TERENIE

VI. LEKCJE PLASTYKI  W PLENERZE

                                                                                                                    Aneta Horbińska